Afgelopen zomer heb ik met mijn zus een vijfdaagse huttentocht gedaan in Oostenrijk. We hebben in vijf dagen een deel van de Adlerweg gelopen. De Adlerweg is 280 kilometer lang en loopt dwars door de Tiroler Alpen. Het lopen van de route is een prachtige ervaring geweest. Ondanks dat het fysiek zwaar kan zijn, rust je op de een of andere manier toch uit. Misschien wel omdat je niets anders doet dan lopen, slapen en eten!
Vijf dagen back to the basic. Geloof me, het doen van een huttentocht is verslavend. De ervaring om echt los te komen van het ‘dagelijkse leven’ werkt enorm rustgevend. Ik had mezelf daarnaast ook voorgenomen een aantal dagen niet actief te zijn op social media. Ik heb het niet gemist. In deze blog wil ik je informatie geven over de Adlerweg en de hutten.
De Adlerweg
De Adlerweg wordt door sommige sites beschreven als een pittige bergtocht waarvoor een goede basisconditie vereist is. Je moet wel van wandelen houden en dit vaker gedaan hebben, maar je hoeft je hier niet door laten afschrikken.
De Adlerweg heeft soms smalle en steile paden/richels. Op deze stukken hangt er altijd staaldraad waar je je aan vast kan houden. Weersomstandigheden hebben hun invloed op de zwaarte van de tocht. Wij hebben het bijna allemaal gehad: zon – warmte, regen – veel regen, mist en kou. En ja, dat maakte het op sommige momenten fysiek zwaar, maar ik kon stiekem wel genieten van al deze weersverschillen.
De berghutten
Het verblijven in berghutten is een ervaring op zich. Wij waren laat met boeken waardoor we meestal op een slaapzaal sliepen(allemaal smalle matrasjes naast elkaar). Binnen mag je niet op je schoenen lopen en trek je je meegebrachte badslippers aan. Een hygiënische regel, maar je moet wel even je adem inhouden bij binnenkomst, wanneer je omringt wordt door alle wandelschoenen. In elke hut ligt een kussen(tje) en een deken. Je weet wel; van die ouderwetse wollen dekens. Je brengt zelf een lakenzak mee, waar een kussensloop aan vast zit. Decathlon verkoopt deze ook gewoon.
Dag 1. Vertrekpunt: Sankt Anton Am Arlberg
Wij begonnen onze tocht in Sankt Anton am Arlberg. De dag voordat we zouden starten hadden we een overnachting geboekt in het Stanton Hostel. Via booking.com vonden we een goede aanbieding. Een echte aanrader om te verblijven: vriendelijk personeel schone kamers en goede bedden. Bij veel hostels en hotels kan je in de zomer een dagpas krijgen met veel voordelen, waaronder gratis toegang tot de skiliften en fietshuur. Ideaal!
Na die nacht genoten te hebben van een goed bed en een schone gratis douche, begon het dan echt. Wij gingen met de lift omhoog, zodat we het echte wandelen konden starten op een prachtig hoog punt met waanzinnig uitzicht. (Lift: de Gampenbahn en daarna een overstap op de Kapalbahn.)
Het was die dag prachtig weer, wat ons dus een topstart gaf. Eindbestemming voor dag 1 van de Adlerweg was het Kaiserjochhaus. De route staat heel duidelijk aangegeven. Soms kom je een bordje tegen dat aangeeft hoeveel uur je nog moet lopen of je volgt de rode verfmarkeringen op de stenen en rotsen. De eerste hiking was ongeveer 5 uur. Goed om mee te beginnen als warming up.
Doordat je in zulke mooie natuur loopt verveelt het lopen totaal niet! Wat een afwisseling van groene grasvelden met bloemetjes en schapen naar grillige rotsen, valleien, gletsjers en vergezichten.
Berghut 1
Het Kaiserjochhaus is een knusse, fijne hut met vriendelijk personeel. Douchen is duur, maar dit maakt je ervan bewust om zorgvuldig met het waterverbruik om te gaan. Overal betaal je cash, dus zorg dat je voldoende mee hebt. Wij eindigden die dag in een ligstoel buiten met een Almdudler. Almdudler is een typisch Oostenrijks frisdrankje. Het werd mijn favoriete drankje. Veel hikers belonen zichzelf met een flinke pint bier. Zelf dronk ik deze dagen geen alcohol, omdat ik hier best wat last van kan hebben de volgende dag. Niet handig als je weer moet lopen.
Bij het inchecken hoopte ik altijd stiekem op een bedje in de hoek met mijn zus aan de andere kant naast me. Dit geluk werd me soms gegund… en soms niet. Ik prefereer nog steeds een kamer alleen, maar had het stiekem ook niet willen missen. Tip: vergeet je oordoppen niet.
Dag 2 – Ansbacher Hütte
Omdat het die nacht geonweerd en geregend had waren de voorspellingen niet zo goed. Hierdoor werd het ons in de ochtend afgeraden de geplande route te lopen! We moesten daardoor helaas afdalen naar een dorpje en hebben daar een bus genomen naar een volgend plaatsje. Vanaf dit punt moesten we de hele berg weer omhoog. Op naar hut twee (de Ansbacher Hütte).
Ik had het die dag fysiek zwaar. Ik had slecht geslapen en weinig energie. Het idee weer helemaal terug te moeten en daarna weer omhoog was ook niet aantrekkelijk. Maar het is ons gelukt! De dag eindigde met goed weer en veel wow momenten vanwege het waanzinnige uitzicht. Ik heb serieus nog nooit zo’n zware wandeldag gehad, maar kon er na afloop wel om lachen! Diepe buiging voor mijn zus, die me al die uren moest aanhoren en teveel stops moest maken omdat ik weer eens afgehaakt was.
Berghut 2
De Ansbacher Hütte is net als de eerste hut leuk en knus. Zelf heb ik een glutenintolerantie. Hierdoor had ik veel eten in mijn backpack gepropt. Maar bij elke hut dachten ze met mij mee en werd er iets voor mij geregeld.
Dag 3 Memminger Hütte
De volgende dag was het weer even spannend. Zouden wij onze de Adlerweg kunnen voortzetten of moesten we weer afdalen? Uiteindelijk besloten we het erop te wagen. Ik heb die dag wel eens gedacht of ik met het weer van die dag (regen, regen en regen) deze route weer zou lopen. Ik weet het niet, misschien wel, misschien ook niet. Doordat het zo regende was het af en toe pittig. De rotsen zijn gladder en de afdalingen via zandpaden (dat normaal in flink tempo kan) ging nu tergend langzaam. Én met veel glijpartijen! Het houdt je soepel en geeft wat humor op je dag. Wij deden er die dag dus extra lang over. Maar de natuur om je heen maakt veel goed. Door de regen en mist, hebben wij veel mooie vergezichten moeten missen. Op een van de vele momenten dat we ons afvroegen hoe ver het nog zou zijn, schoof er een wolk voorbij en zagen we in de verte ineens een hut liggen. Yes, we dit it again! Wat een beloning.
Berghut 3
De Memminger Hütte is een grote hut. Hij is mooi en schoon en heeft vriendelijk personeel, maar ik prefereer de kleinere hutten. De hut is populair en een vertrekpunt voor diverse wandelroutes.
Dag 4 Wurttembergerhaus
Dag vier was een wandeling naar onze laatste hut (Wurttembergerhaus). We begonnen met een paar flinke klimmetjes en zagen al snel een prachtig bergmeertje. Verder zagen wij die dag niet veel. Om ons heen was het een en al mist en liepen we alleen maar in de wolken. Een bizarre gewaarwording. Een steenbok kwam ons die dag vanaf een hoge bergtop begroeten. Dit leverde een paar mooie foto’s op. Na uren in deze mist en kou (zelfs handschoenen kwamen er aan te pas) gelopen te hebben, werden wij beloond met een ervaring die ons altijd zal bijblijven. Ineens stonden we in de zon, zagen we de wolken heel langzaam zakken en werden de meest mooie ruige bergtoppen zichtbaar. Wow!
Berghut 4
Wurttembergerhaus is idyllisch en ligt op een plekje met een magnifiek uitzicht en naast een watervalletje. Wij sliepen die nacht op een tweepersoonskamer. Wat een luxe! Ik besloot voor wat betreft mijn glutenintolerantie die dag een joker in te zetten en bestelde Kaiserschmarren. Deze lekkernij was ons vooraf al getipt: geroerbakte pannenkoeken met veel suiker en appelmoes. Te lekker! De fysieke ongemakken die daarna konden volgen, nam ik voor lief. Morgen was toch de afdaling!
Laatste dag: de afdaling
De laatste dag zouden we afdalen naar Tamff. We vertrokken pas laat en gunden onszelf een luie start. We wisten dat er iets verder op de route bij deze hut een prachtig bergmeertje lag. Daar zijn we uiteraard nog even heen gelopen. Prachtig: zelfs de bergbloemetjes zag je weerspiegeld in het water.
Deze route naar beneden is echt een mooie wandeling. Een goed punt dus om de Adlerweg mee te beëindigen. Die dag scheen ook nog eens de zon. Wat een kadootje om mee af te sluiten! Eenmaal in Tamff aangekomen namen we de bus terug naar Sankt Anton Am Arlberg en zat het er helaas voor ons op.
Mocht je ooit overwegen een huttentocht te doen en meer tips willen over wat je moet meebrengen en waar je aan moet denken, mail gerust naar info@reistop5.com. En ondertussen kan je al wel een artikel lezen met de beste tips om goed voorbereid de bergen in te trekken!
